Imperativo do verbo auferlegen
As formas de conjugação do verbo auferlegen (impor, atribuir) no imperativo são: erlege (du) auf, erlegen wir auf, erlegt (ihr) auf, erlegen Sie auf
.
O imperativo é formado com o radical do presente leg
.
As terminações -e,
-en,
-t,
-en
são anexadas ao radical.
O prefixo auf-
do verbo auferlegen
é separável.O pronome pessoal por regra é omitido na 2ª pessoa do singular.A construção destas formas correspondem às regras gramaticais para a conjugação dos verbos no imperativo.
Comentários
☆
auf·erlegen
auferlegen
regular · haben · separável
Imperativo
| - | ||
| erleg(e)⁵ | (du) | auf |
| - | ||
| erlegen | wir | auf |
| erlegt | (ihr) | auf |
| erlegen | Sie | auf |
⁵ Somente no uso coloquial
Tabela de Verbo Regras de conjugação
- Presente do verbo auferlegen
- Pretérito do verbo auferlegen
- Imperativo do verbo auferlegen
- Conjuntivo I do verbo auferlegen
- Conjuntivo II do verbo auferlegen
- Infinitivo do verbo auferlegen
- Particípio do verbo auferlegen
- Como conjugar os verbos em alemão?
Presente Pretérito Imperativo Conjuntivo I Conjuntivo II Infinitivo Particípio
Prático em movimento.
★★★★★ 4.9
Regras adicionais para conjugação do verbo auferlegen
- Como conjugar o verbo auferlegen no Presente?
- Como conjugar o verbo auferlegen no Pretérito?
- Como conjugar o verbo auferlegen no Imperativo?
- Como conjugar o verbo auferlegen no Conjuntivo I?
- Como conjugar o verbo auferlegen no Conjuntivo II?
- Como conjugar o verbo auferlegen no Infinitivo?
- Como conjugar o verbo auferlegen no Particípio?
- Como conjugar os verbos em alemão?
Presente Pretérito Imperativo Conjuntivo I Conjuntivo II Infinitivo Particípio
Traduções
Traduções para auferlegen
-
auferlegen
impose, assign, enjoin on, entail on, impose on, impose on oneself, impose upon oneself, inflict on
наложить, возлагать, возложить, налагать, облагать, обложить
imponer, cargar de, echar, gravar, infligir, obligar
imposer, assujettir à, imposer à, infliger à, s'imposer
yüklemek, zorunluluk
impor, atribuir, cominar a, infligir, infligir a
imporre, applicare, assoggettare a, elevare, infliggere, ingiungere, obbligo, sobbarcare a
impune, încărca
kiró, kötelességet róni, ró
nałożyć, nakładać, nałożyć na
επιβάλλω
opleggen, opdragen, verplichten, voorschrijven
uložit, ukládat
ålägga, anbefalla, pålägga
pålægge
課す, 負わせる
carregar, imposar
määrätä, velvoittaa
pålegge
betebehar
nametnuti, obavezati
наметнување, обврска
naložiti
uložiť
nametnuti
nametnuti
зобов'язувати, покладати
възлагам, налагам
наложыць абавязак, пакласці абавязак
mewajibkan seseorang
áp đặt nghĩa vụ cho ai
majburiyat yuklamoq
कर्तव्य थोपना, दायित्व लगाना
强加义务给某人
มอบภาระให้ใคร
의무를 부과하다
kiminsə üzərinə öhdəlik qoymaq
ვალდებულება დააწესოს ვინმეზე
দায়িত্ব চাপিয়ে দেওয়া
ngarkoj detyrën dikujt
दायित्व लादणे
कसैमा दायित्व लगाउनु
ఒకరిపై బాధ్యత విధించటం
pienākumu uzlikt
ஒருவருக்கு பொறுப்பு விதைக்குதல்
kedagi kohustada
մեկի վրա պարտավորություն դնել
ser kesê zimmetê danîn
להטיל
يفرض، يُلزم، فرض
تحمیل کردن، مسئولیت دادن
ذمہ داری، فرض
auferlegen in dict.cc
Traduções
Participar
Ajude-nos e torne-se um herói adicionando novas entradas e avaliando as existentes. Como forma de agradecimento, você poderá usar este site sem anúncios ao atingir uma certa pontuação.
 |
Entrada |
Prático em movimento.
★★★★★ 4.9
Formas verbais no Imperativo do verbo auferlegen
O verbo auferlegen é totalmente conjugado em todas as pessoas e números no Imperativo Presente
Imperativo PresenteImperativo
- - (1ª pessoaSingular)
- erlege (du) auf (2ª pessoaSingular)
- - (3ª pessoaSingular)
- erlegen wir auf (1ª pessoaPlural)
- erlegt (ihr) auf (2ª pessoaPlural)
- erlegen sie auf (3ª pessoaPlural)
Comentários
Prático em movimento.
★★★★★ 4.9